Carnaval & Samba di Janeiro, de mooiste provincie
Door: Rene Peters
Blijf op de hoogte en volg Rene
06 Maart 2012 | Brazilië, Rio de Janeiro
Na 5 dagen carnaval vieren in Rio gingen we naar het plaatsje Paraty. Na de carnaval gaan daar veel mensen naar toe om net zoals wij even bij te komen van het vele feesten. Na 4u met de bus komen we in het historisch plaatsje aan. We lopen over de wegen in het oude gedeelte van het dorp maar bij elke stap die je zet moet je kijken waar je je voet neer zet omdat de keien zo scheef zijn neergelegd daar. Na 1u hebben we alles gezien en besluiten naar het strand te gaan, maar omdat het erg vies is in dat dorp gaan we naar een waterval een stuk buiten de bewoonde wereld. Na 2u lopen in de hitte komen we in een mooie bos aan en daar is de mooie waterval. We zwemmen in het verfrissende water en genieten van het mooie natuurgebied. De weg terug nemen we gelukkig een busje, want na de wandeling waren we enorm uitgeput.
De volgende dag gaan we naar Trindade. Dat is een plaatsje 15 minuten met de bus verderop met een heel mooi strand, heerlijk helder zeewater, rotsen waar je bovenop kan klimmen en bospaden die verbonden zijn met naastgelegen stranden. Op de terugweg begaf de bus het en halverwege stonden we op een steile helling stil. Met 50 man stonden we een uur te wachten totdat de volgende bus ons oppikten, maar toen we 5 minuten aan het rijden waren begaf deze bus het ook op een steile helling. Iedereen moest de bus uit en zo kon de bus over de helling en daarna kon iedereen weer instappen.
Die dag erna gaan we naar Ponta Negra, ofja dat was de bedoeling. Eerst een stuk met de bus naar de villawijk Laranjeiras en erna was het 2u lopen naar Ponta Negra. Het eerste stuk over een goed aangegeven trail was prima bewandelbaar en we kwamen op een groot mooi strand uit. Daarna zagen we een steile hoge berg waar we overheen moesten en daar begon het avontuur. Na 5 minuten begaven m'n slippers het, ik probeerde ze nog te maken met takken maar na 3x5 minuten besloot ik op m'n blote voeten verder te lopen door het oerwoud. We kwamen op een ander strand uit, maar we moesten nog verder en de paden waren slecht aangegeven, gelukkig kwamen we regelmatig andere mensen tegen die ons aanwijzingen gaven. 'De tweesplitsing rechts, over de loopbrug en dan over de rotsen en dan ben je er zo, zeiden ze. De loopbrug was gemaakt voor 1 persoon per keer en de rotsen moeilijk beklimbaar. We zagen het strand maar we konden echt niet verder omdat de schelp-rotsen scherp waren en het zeewater hard tegen de rotsen sloeg. Toen ben ik in het water gesprongen en zwom naar het strand toe. Vanuit het water kon ik Tom aanwijzingen geven hoe hij met de tas met spullen het beste kon lopen. Na 15 minuten zwemmen in de redelijk wilde maar warme zee kwam ik aan op het strand, de mensen keken alsof ze zoiets nog nooit hadden gezien. 2 Minuten daarna kwam ook Tom aan die alleen nog vanaf een rots van 2 meter op het strand moest springen. Na de verschrikkelijke tocht van 3,5u eenmaal aangekomen op Ponta Negra zeiden we...vanaf nu voor ons geen avontuur meer! De boottaxi bracht ons terug naar de bushalte.
Na ons verblijf in Paraty gingen we naar het eiland Ilha Grande. Na een tocht van 1,5u met een grote boot langs vele kleine onbewoonde eilandjes kwamen we aan bij de pier. Er liggen veel kleine bootjes in het warme zeewater, de bergen zijn bedekt met grasvelden en bomen en het hostel is alleen wandelend bereikbaar over het strand. Het lijkt wel een paradijs!
Het dorpje is klein en is pas 30 jaar geleden toeristisch geworden nadat het eiland daarvoor alleen maar diende om criminelen en Europeanen vast te houden. De wegen zijn onverhard en er rijden geen auto's, maar het ergste is dat ze er ook geen pinautomaat hebben.
De eerste dag liggen we op het strand vlakbij het hostel, vanuit het hostel hebben we een super mooi uitzicht over de zee met bootjes, het strand en de hoge met bossen begroeide bergen.
De dag erna gaan we naar het populaire strand Lopes Mendes. Per boot voor 30 real per persoon of 2u lopen. We wisten dat we op het eiland niet heel veel geld konden uitgeven dus begonnen we toch maar weer aan een tocht. We deden onze sportschoenen aan en gingen op pad, gelukkig was het pas goed te belopen en het stond goed aangegeven. Het was erg heet en na een uur zweten doken we in de eerste zee die we tegenkwamen. Enige nadeel van dit eiland is dat het zeewater op enkele stranden erg vies is. Na nog een uur hiken komen we aan op het mooie witte strand met helder water.
De volgende dag doen we een andere wandeling door door de bergen en daar komen we een natuurbad tegen waarin we lekker in gaan liggen. De rotsen waar water vanaf stroomt zijn zo glad dat ze als glijbaan dienen. Daarna gaan we na een uur verder klimmen over de bergen naar een hele grote waterval van 10 meter hoog. Op de terugweg van de tourtocht gaan we nog 2u op een mooi strand liggen. Zoals elke avond is er feest in het hostel waar alle jongeren op af komen. We hebben een mooie tijd gehad in Ilha Grande.
Op donderdag keren we terug naar Rio, dit is de laatste keer dat we een busrit hebben. Omdat ik de eerste 10 dagen van m'n trip ook al in Rio ben geweest heb ik al veel gezien van de stad, daarom gaan Tom en ik beide iets anders doen de eerste dag. Tom gaat naar het Christusbeeld en ik ga naar de berg Mirante Dona Marte. De top van de berg ligt tussen de berg van het Christusbeeld en de Sugar Mountain in en is te bereiken via het lopen over de straten in de favela en via een kabellift.
Hoewel deze favela toegankelijk is voor toeristen voel ik me op het begin niet helemaal op me gemak, vooral toen een dronken vrouw me de weg wees. Bij de kabellift stond een toeristengids die ook naar boven ging en ze zei dat ik wel mee naar boven mocht lopen. Op de hoge berg was een mooi uitzicht over de favela, Christo Redendor, Pao de Acucer en de rest van de stad.
De volgende dag gaan we mee met een favela tour naar de grootste favela van Zuid-Amerika, Rocinha. We worden opgehaald met een busje en afgezet onderaan de berg waar de favela begint. Een voor een springen achterop een motor die ons de berg oprijd. Met 50 km/h door de bocht terwijl er tegenliggers aankomen, op de stoep ontwijken we mensen en rijdende auto’s, dat was al een ervaring op zich. We krijgen een rondleiding door de steegjes van de favela en enkele ‘huisjes’. Je kan een plaats om je huis te bouwen kopen bij de onderbuurman voor 20.000 real (10.000 euro), boven aan de berg is het duurder want onderaan de berg krijg je het vieze afval als het regent. De manier waarop die mensen leven is indrukwekkend, terwijl sommige wel een plasma tv hebben. Na november, toen de grootste crimineel is opgepakt en het leger een grote opruiming heeft gehouden door de drugsbaasjes op te pakken en alle illegale handel voor een groot deel een halt toe te roepen, is het relatief veilig. Vanaf nu betalen ze voortaan voor water en elektriciteit in ruil voor veiligheid.
De laatste dag van mijn reis lopen Tom en ik nog even naar het strand van de Copacabana. Er zijn 2 jongens aan het voetballen en wij mogen mee doen. Hooghouden, ouderwets ‘bokkelullen’ en een omhaal maken op het strand met ons Brazilië shirt, de laatste dag hebben we het toch nog meegemaakt. Een uur later zitten we onder het zand, maar het was erg leuk. Na het drinken van een biertje gaan we terug om onze tas in te pakken en s’avonds om 20u worden we opgehaald door een busje en kom ik op de plaats terecht waar ik 5 november voet aan land zette in Rio de Janeiro.
De cirkel is rond. de Janeiro, Foz de Iguazu, Buenos Aires, Colonial, Montevideo, Punta del Este, Buenos Aires, Rosario, Cordoba, Mendoza, Santiago, Salta, San Pedro de Atacama, Uyuni, La Paz, Copacabana, Cusco, Lima, Fortaleza, Natal, Pipa, Recife, Salvador, Morro de Sao Paolo, Itacare, d’Arial d’ajuda, Buzios, Rio de Janeiro, Paraty, Ilha Grande en Rio de Janeiro. Inmiddels ben ik weer terug in het koude Nederland. Afgelopen 4 maanden heb ik ontzettend veel meegemaakt en een geweldige tijd gehad. Een enorme ervaring die ik iedereen kan aanraden. Alle meelezers bedankt voor jullie berichtje.
Als afsluiter zeg ik: ‘De plaats waar je naar toe gaat kan nog zo mooi zijn, de mensen waarmee je activiteiten onderneemt en de tijd mee doorbrengt maken een belevenis speciaal’.
De volgende dag gaan we naar Trindade. Dat is een plaatsje 15 minuten met de bus verderop met een heel mooi strand, heerlijk helder zeewater, rotsen waar je bovenop kan klimmen en bospaden die verbonden zijn met naastgelegen stranden. Op de terugweg begaf de bus het en halverwege stonden we op een steile helling stil. Met 50 man stonden we een uur te wachten totdat de volgende bus ons oppikten, maar toen we 5 minuten aan het rijden waren begaf deze bus het ook op een steile helling. Iedereen moest de bus uit en zo kon de bus over de helling en daarna kon iedereen weer instappen.
Die dag erna gaan we naar Ponta Negra, ofja dat was de bedoeling. Eerst een stuk met de bus naar de villawijk Laranjeiras en erna was het 2u lopen naar Ponta Negra. Het eerste stuk over een goed aangegeven trail was prima bewandelbaar en we kwamen op een groot mooi strand uit. Daarna zagen we een steile hoge berg waar we overheen moesten en daar begon het avontuur. Na 5 minuten begaven m'n slippers het, ik probeerde ze nog te maken met takken maar na 3x5 minuten besloot ik op m'n blote voeten verder te lopen door het oerwoud. We kwamen op een ander strand uit, maar we moesten nog verder en de paden waren slecht aangegeven, gelukkig kwamen we regelmatig andere mensen tegen die ons aanwijzingen gaven. 'De tweesplitsing rechts, over de loopbrug en dan over de rotsen en dan ben je er zo, zeiden ze. De loopbrug was gemaakt voor 1 persoon per keer en de rotsen moeilijk beklimbaar. We zagen het strand maar we konden echt niet verder omdat de schelp-rotsen scherp waren en het zeewater hard tegen de rotsen sloeg. Toen ben ik in het water gesprongen en zwom naar het strand toe. Vanuit het water kon ik Tom aanwijzingen geven hoe hij met de tas met spullen het beste kon lopen. Na 15 minuten zwemmen in de redelijk wilde maar warme zee kwam ik aan op het strand, de mensen keken alsof ze zoiets nog nooit hadden gezien. 2 Minuten daarna kwam ook Tom aan die alleen nog vanaf een rots van 2 meter op het strand moest springen. Na de verschrikkelijke tocht van 3,5u eenmaal aangekomen op Ponta Negra zeiden we...vanaf nu voor ons geen avontuur meer! De boottaxi bracht ons terug naar de bushalte.
Na ons verblijf in Paraty gingen we naar het eiland Ilha Grande. Na een tocht van 1,5u met een grote boot langs vele kleine onbewoonde eilandjes kwamen we aan bij de pier. Er liggen veel kleine bootjes in het warme zeewater, de bergen zijn bedekt met grasvelden en bomen en het hostel is alleen wandelend bereikbaar over het strand. Het lijkt wel een paradijs!
Het dorpje is klein en is pas 30 jaar geleden toeristisch geworden nadat het eiland daarvoor alleen maar diende om criminelen en Europeanen vast te houden. De wegen zijn onverhard en er rijden geen auto's, maar het ergste is dat ze er ook geen pinautomaat hebben.
De eerste dag liggen we op het strand vlakbij het hostel, vanuit het hostel hebben we een super mooi uitzicht over de zee met bootjes, het strand en de hoge met bossen begroeide bergen.
De dag erna gaan we naar het populaire strand Lopes Mendes. Per boot voor 30 real per persoon of 2u lopen. We wisten dat we op het eiland niet heel veel geld konden uitgeven dus begonnen we toch maar weer aan een tocht. We deden onze sportschoenen aan en gingen op pad, gelukkig was het pas goed te belopen en het stond goed aangegeven. Het was erg heet en na een uur zweten doken we in de eerste zee die we tegenkwamen. Enige nadeel van dit eiland is dat het zeewater op enkele stranden erg vies is. Na nog een uur hiken komen we aan op het mooie witte strand met helder water.
De volgende dag doen we een andere wandeling door door de bergen en daar komen we een natuurbad tegen waarin we lekker in gaan liggen. De rotsen waar water vanaf stroomt zijn zo glad dat ze als glijbaan dienen. Daarna gaan we na een uur verder klimmen over de bergen naar een hele grote waterval van 10 meter hoog. Op de terugweg van de tourtocht gaan we nog 2u op een mooi strand liggen. Zoals elke avond is er feest in het hostel waar alle jongeren op af komen. We hebben een mooie tijd gehad in Ilha Grande.
Op donderdag keren we terug naar Rio, dit is de laatste keer dat we een busrit hebben. Omdat ik de eerste 10 dagen van m'n trip ook al in Rio ben geweest heb ik al veel gezien van de stad, daarom gaan Tom en ik beide iets anders doen de eerste dag. Tom gaat naar het Christusbeeld en ik ga naar de berg Mirante Dona Marte. De top van de berg ligt tussen de berg van het Christusbeeld en de Sugar Mountain in en is te bereiken via het lopen over de straten in de favela en via een kabellift.
Hoewel deze favela toegankelijk is voor toeristen voel ik me op het begin niet helemaal op me gemak, vooral toen een dronken vrouw me de weg wees. Bij de kabellift stond een toeristengids die ook naar boven ging en ze zei dat ik wel mee naar boven mocht lopen. Op de hoge berg was een mooi uitzicht over de favela, Christo Redendor, Pao de Acucer en de rest van de stad.
De volgende dag gaan we mee met een favela tour naar de grootste favela van Zuid-Amerika, Rocinha. We worden opgehaald met een busje en afgezet onderaan de berg waar de favela begint. Een voor een springen achterop een motor die ons de berg oprijd. Met 50 km/h door de bocht terwijl er tegenliggers aankomen, op de stoep ontwijken we mensen en rijdende auto’s, dat was al een ervaring op zich. We krijgen een rondleiding door de steegjes van de favela en enkele ‘huisjes’. Je kan een plaats om je huis te bouwen kopen bij de onderbuurman voor 20.000 real (10.000 euro), boven aan de berg is het duurder want onderaan de berg krijg je het vieze afval als het regent. De manier waarop die mensen leven is indrukwekkend, terwijl sommige wel een plasma tv hebben. Na november, toen de grootste crimineel is opgepakt en het leger een grote opruiming heeft gehouden door de drugsbaasjes op te pakken en alle illegale handel voor een groot deel een halt toe te roepen, is het relatief veilig. Vanaf nu betalen ze voortaan voor water en elektriciteit in ruil voor veiligheid.
De laatste dag van mijn reis lopen Tom en ik nog even naar het strand van de Copacabana. Er zijn 2 jongens aan het voetballen en wij mogen mee doen. Hooghouden, ouderwets ‘bokkelullen’ en een omhaal maken op het strand met ons Brazilië shirt, de laatste dag hebben we het toch nog meegemaakt. Een uur later zitten we onder het zand, maar het was erg leuk. Na het drinken van een biertje gaan we terug om onze tas in te pakken en s’avonds om 20u worden we opgehaald door een busje en kom ik op de plaats terecht waar ik 5 november voet aan land zette in Rio de Janeiro.
De cirkel is rond. de Janeiro, Foz de Iguazu, Buenos Aires, Colonial, Montevideo, Punta del Este, Buenos Aires, Rosario, Cordoba, Mendoza, Santiago, Salta, San Pedro de Atacama, Uyuni, La Paz, Copacabana, Cusco, Lima, Fortaleza, Natal, Pipa, Recife, Salvador, Morro de Sao Paolo, Itacare, d’Arial d’ajuda, Buzios, Rio de Janeiro, Paraty, Ilha Grande en Rio de Janeiro. Inmiddels ben ik weer terug in het koude Nederland. Afgelopen 4 maanden heb ik ontzettend veel meegemaakt en een geweldige tijd gehad. Een enorme ervaring die ik iedereen kan aanraden. Alle meelezers bedankt voor jullie berichtje.
Als afsluiter zeg ik: ‘De plaats waar je naar toe gaat kan nog zo mooi zijn, de mensen waarmee je activiteiten onderneemt en de tijd mee doorbrengt maken een belevenis speciaal’.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
