Zouttour en het hoogste meer ter wereld!

De kerst heb ik dit jaar in Salta gevierd, waar we met 20 man hebben gegeten in het hostel en we gratis bier kregen van het hostel. Om 24u was er vuurwerk op straat en erna zijn we tot vroeg opstap gegaan. De dag erna ben ik naar de grote roze kerk geweest waar een mis bezig was en mensen in de rij stonden om te biechten. Erna ben ik de 1077 treden tellende berg opgelopen en zag Salta @ night, een erg leuke en mooie stad.

Vanuit Salta reis ik naar San Pedro de Atacama in Chili, vanuit daar boek ik de 3-daagse zouttour naar Uyuni in Bolivia.
Na het zandhappen in de woestijn in Atacama gaan we met 12 man naar besneeuwde bergen en voor het eerst heb ik dikke kleren nodig. We bezoeken 2 meren die langs elkaar liggen, de een heeft wit water (Laguna Blanca) door de mineralen en de Laguna Verde is groen door het water uit de bergen. Daarna neem ik tussen de besneeuwde bergtoppen een duikje in een warm terminaalbad, terwijl de flamingo's en lama's langs me aan het grazen zijn. De volgende stop is bij de geijsers waar het stoom uit de gaten komt, omdat de hitte van de vulkaan vlak onder het grondwater zit. Daarna gaan we naar een hoogte van 4900 meter en zien Laguna Colorado, een waterplas met verschillende kleuren. Door de hoogte heb ik de rest van de dag en nacht enorme hoofdpijn.
De volgende dag dalen we naar een gebied met fraaie door water en wind gevormde steenformaties. Met de jeep rijden we door een waanzinnig gebied met meren, bergtoppen, loslopende vossen, lama's, picunia's en de honderden flamingo's. Ook is een stop bij een maanlandschap gemaakt door vulkaanuitbarstingen.
De laatste dag van de trip gaan we vanuit het van zoutgemaakte hotel naar de zoutvlakte. Eerst gaan we naar het cactuseiland met veel verschillende soorten en maten cactussen, waarvan de grootste 9 meter hoog is. Nadat de regen is opgedroogd zien we de echte zoutvlakte en beleven we een mooie ervaring. De aparte foto's met het perspectief moet je natuurlijk met een korreltje zout nemen. Op het einde van de tour stoppen we bij een treinkerkhof voordat we in Uyuni aankomen. Vanuit daar ga ik met een helse busrit naar La Paz, 15u in een afgekeurde bus over een hobbelweg naast een dikke vrouw in een traditioneel Boliviaans gelaat.

In La Paz, de hoofdstad van Bolivia is er veel hoogteverschil en om de 5 minuten moet ik in de droge lucht ademhappen. Daardoor mogen in het voetbalstadion geen officiele wedstrijden meer worden gespeeld van de FIFA. La Paz is omringd door bergen wat een mooi uitzicht geeft als je eenmaal de bergen bent opgeklommen. La Paz is nadat je door de vieze uitlaatgassen en slechte wegen in de rand van de stad bent doorgekomen echt mooi. Het is de hoogste hoofdstad ter wereld. Op 31 december geniet ik van Plaza Murillo en loop ik door de drukke markt met kraampjes, druivenverkopende vrouwen, schoenpoetsenden jongens met bivakmuts en merk dat alles heel goedkoop is. Op straat kom ik een Engelse kerel tegen waarmee ik de zouttour deed en met hem ga ik s'avonds opstap. Weinig vuurwerk maar veel goedkoop bier.

Eenmaal bijgekomen van de kater ga ik met 2 meiden van het hostel naar het stadje Copacabana aan het Titicacameer. Na het bergbeklimmen is er vanaf de hoge berg een mooi uitzicht over de 'sprookjesstad' met een blauw meer, groene heuvels, de zon, bootjes en attracties, de Efteling zou het niet veel anders maken.
De dag erna doen we een boottocht over het hoogste bevaarbare meer ter wereld naar Isla del Sol. Daar lopen we uren rond en genieten van de omgeving, terwijl we hijgen tijdens de inspanning in de droge lucht in de hoge bergen.

De zelfde avond ga ik met de nachtbus naar Cusco waar m'n volgende avontuur gaat beginnen met de tocht naar Machu Pichu.